Foto en tekst: Gerrit van Ommering, Wassenaar/Katwijk, april 2021
Het is lente! Oftewel de tijd van sneeuw, hagel, kou, donder en bliksem, regen en veel wind. De afgelopen weken tenminste. Maar het is ook de tijd dat de duinen volop in bloei staan. Het valt niet direct op, maar toch staan ze er massaal, vooral op zandige plekken: kleine plantjes met kleine witte bloemetjes. Die hebben het prima naar hun zin met dit weer, want hitte en droogte zijn hun grootste vijanden. Daarom voltooien ze hun levenscyclus, van zaad tot zaad, in het winterhalfjaar. Ze kiemen in het late najaar, brengen de winter door als klein plantje, gaan bloeien in het vroege voorjaar en nog voor de zomer hebben ze zaad gezet en sterven ze af.
Van een afstandje lijken ze erg op elkaar, maar als je goed kijkt (een loep kan helpen) zijn de verschillen in de bloemen toch wel duidelijk. Zo heeft de Vroegeling vier kroonblaadjes die diep gespleten zijn, de Zandhoornbloem heeft vijf kroonblaadjes die aan de top onregelmatig zijn uitgerand en zijn broertje de Scheve Hoornbloem is viertallig, met kroonblaadjes die ondiep zijn ingesneden. Er zijn en komen nog veel andere soorten met witte bloemetjes in bloei, waaronder Kleine Veldkers, Kandelaartjes, Zandmuur en Zandraket. Zoek de verschillen! En hoe klein ze ook zijn, de meeste verspreiden een fijn geurtje. Probeer maar eens. En als je niet meteen iets ruikt hoef je niet direct te vrezen dat je corona hebt, want kleine bloemetjes verspreiden maar kleine geurtjes.
Op de foto’s staat een van deze dappere kleine plantjes, de Vroegeling.